Wiersz o duchowym odrodzeniu, o symbolicznej śmierci tego co już nie jest nami, o prawdziwym chrzcie człowieka świadomego, dojrzałego i gotowego na przemianę.

Wiersz o wpływie nieuświadomionych emocji na nasze zachowanie. Dopiero spojrzenie na siebie z dystansem, okiem drugiej osoby przynosi opamiętanie i upragnioną ulgę.

Wiersz o uzależnieniu od drugiego człowieka, jak silne i obezwładniające potrafi być, jak potrafimy rezygnować z siebie byle tylko być z tą drugą osobą.

Wiersz o poczuciu jedności z naturą, ze świadomością kolektywną drzew, o wyczuwalnym kontakcie z tymi istotami, których żywot jest często parokrotnie dłuższy od naszego.

Wiersz o najcudowniejszych rodzajach snów, takich z których budzimy się ze śmiechu, o snach, które mają ewidentyny wpływ na nasz nastrój i całą chemię organizmu.

Wiersz o byciu autentycznym przede wszystkim wobec samego siebie, o nieuleganiu opinii innych, nie byciu zależnym od opinii społeczeństwa.

Wiersz o braku przypadkowości w każdym zdarzeniu i procesie jaki widzimy, doświadczamy. Wszystko zawiera w sobie jakiś algorytm, jest wynikiem określonych reakcji.