Góry najdalszych wspomnień

jawnych i w niepamięci

Traum dramatów zachwytów

ukrytych w cielesnej pieczęci

Rzeki wylanych łez

szczęścia i urazy

Żłobionych koryt ścieg

zmarszczek na ludzkiej twarzy

Oceanów głębiny strachu

wody czarniejszej niż śmierć

Pustynne piaski czasu

przesiane przez życia sieć

Bryzy najsłodszych słów

tornada przekleństw złorzeczeń

Tchnienia co łączą dwóch

życie nadając trzecim

Wszystko w człowieku istnieje

zamysły wieczności tak chciały

Czasy właśnie nadeszły

przestrzenie się spotkały

 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca (Jan 14.12)

Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie tej górze: “Podnieś się i rzuć się w morze”, a nie wątpi w duszy, lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie.  (Marek 11.23)

Wskrzeszenie młodzieńca z Nain, uzdrowienie trędowatego, wskrzeszenie Łazarza, uzdrowienie paralityka, uzdrowienie kobiety cierpiącej na krwotok, uzdrowienie chromego, uzdrowienie człowieka z uschłą ręką, uzdrowienie głuchoniemego, uzdrowienie chorego na puchlinę wodną, uzdrowienie uciętego ucha, uzdrowienie dwóch opętanych…to tylko niektóre cuda jakie uczynił Jezus. Przemienił także wodę w wino, rozmnożył chleb, wstrzymał burzę lecz dla człowieka ostatecznie zawsze największą wartością będzie zdrowie i życie.

Kiedyś człowiek chory to była rzadkość, dziś jest odwrotnie. Jezus wiedział, że tak będzie. Taka umiejętność jak uzdrawianie, znane od dawien dawna potrzebna jest bardziej niż kiedykolwiek.  Dzisiaj uzdrawianie to prawdziwe “przenoszenie gór”.

Każdy z nas jest maleńkim fraktalem Wszechświata, który jest odbiciem rzeczywistości, a nie jego oryginałem. Tyle wiesz o wszechświecie ile wiesz o Sobie.