Mądry Jasiu kroczył śmiało

w ulubionych butkach z osła

Czuł wygodę w nich niemałą

aż mu nóżka nie urosła

Szybko kupił butki nowe

większe szersze i pełniejsze

I podrapał się po głowie

ile czasu się tu zmieszczę

Mądry Jasiu wnet zobaczył

że z bucików się wyrasta

Ileż świata w nich zobaczę

nim wybije znów dwunasta

Bywał wszędzie widział wiele

zbierał wiedzę informację

Krytykował coraz śmielej

tych co znali inną rację

Mądry Jasiu kiedyś pojmie

że w tym także jest ambaras

Że nie mogą dwie osoby

kroczyć w jednych butach naraz

Zapomniał wół jak cielęciem był. W każdym momencie swojego życia jesteśmy zarówno cielęciem jak i wołem. Zawsze będzie coś czego nie wiemy, a czego później możemy się dowiedzieć. I zawsze wiemy więcej niż dzień lub nawet godzinę temu. To nie funkcjonuje tylko w odniesieniu do nas samych ale również wobec innych ludzi.

Brak cierpliwości, krytyka, wywyższanie się, brak pokory to nic innego jak brak świadomości, że prawda jest owszem jedna ale rozumiana, odbierana i interpretowana przez nieskończenie wiele perspektyw, którymi są ludzie.

Życzę sobie i Wam abyśmy mniej się złościli, irytowali a mieli wobec siebie więcej wyrozumiałości i dystansu. 

Każdy bowiem idzie swoją drogą i w swoich butach, takich które na niego pasują.