Tkwiła w bezpiecznej przestrzeni
szczęśliwie rosła w butelce
Z niczym kontaktu nie miała
lecz skrycie chciała coś więcej
W głębi siebie wiedziała
na próżno marzeania wszelkie
Żeby skosztować życia
trzeba wpierw rozbić butelkę
Tak jak my konsumujemy życie, tak życie konsumuje nas. Smakujemy siebie nawzajem. Im mniej blokad odgradzająco-chroniących tym relacja z życiem wyborniejsza.