Wciąż o sobie tak mało wiemy
ile to życie w istocie jest warte
Co tak naprawdę sami znaczymy
dokąd zaniosą nas buty wytarte
To co się w głowie ludzkiej nie mieści
krąży dokoła aż miejsce znajdzie
Ile w człowieku się wrót otworzy
zezwoli zaprosi przywita witajcie
Jesteśmy zdolni do rzeczy, o które sami siebie byśmy nie podejrzewali. W obie strony. Zawsze.